“Excavar está moi ben… E o museo onde se deben conservar os materiais… Como está? Onde está? Que persoal ten?”

Éstas eran as preguntas que se facía Filipe Senén, director do Museo do Castelo de San Antón entre 1975 e 1997, após o achado dun treito do muro e fragmentos de cerámica prerromana na cidade vella.

E é que a situación do museo convida a preguntarse se o Goberno Municipal  se esqueceu del. Dende setembro de 2017, carece de director/a. Pero é que por non ter, tampouco ten arqueólogo/a, conservador/a nin documentalista.  Todo descansa no traballo incansábel dunha técnica que merece todo o noso recoñecemento.

Temos a sorte de contar en Elviña cun dos principais expoñentes da cultura castrexa do noso país. A iso hai que lle sumar outros achados, como a aparición de restos arqueolóxicos de época prerromana na cidade vella.  Mais, en troca, carecemos dos medios para asegurar a catalogación, correcta conservación, exhibición e posta en valor de todo ese patrimonio.

Unha situación, segundo o criterio de expertos na materia, que debería levarnos a repensar a estratexia no que ten a ver coa protección e divulgación das pegadas do noso pasado.

Apuntan os expertos que o Castelo de San Antón non reúne as mellores condicións para albergar determinados fondos por ser un edificio con moita humidade, cun espazo reducido e unha configuración pouco apropiada para un museo arqueolóxico, dada a súa condición de antiga fortaleza militar e prisión. 

Por tanto, habería que pensar noutras ubicacións para a conservación, catalogación e exhibición dos restos arqueolóxicos. 

E, dentro desa estratexia, por suposto, teríamos de impulsar un plan para a  posta en  valor do Castro de Elviña e de toda a súa contorna. 

Quizá o futuro do Castelo de San Antón sexa albergar un museo histórico vencellado á propia historia da fortaleza e a súa relación co pasado da nosa cidade. Mais, en calquera caso, urxe dignificar o que é, sen dúbida, un dos nosos monumentos máis emblemáticos. 

Francisco Jorquera Caselas
Voceiro do Grupo Municipal do BNG